স্তৱক
তুমি ছাগৈ! মৰহি যোৱা ফুলেৰে বিষাদৰ মালা গাঁথি,
শ্ৰদ্ধাঞ্জলি যাঁচিবলৈ অপেক্ষাৰতl
মই যে এতিয়া, অনন্ত পথৰ পথযাত্ৰী
-কথা দিছিলো জীৱন পথৰ সংগী হ'ম
জীৱনে-মৰণে
প্ৰেমৰ স্বৰ্গত বাস কৰিম সয়নে-সপোনে
✍খন্দ: জাহাঙ্গীৰ আলম
দেৱানী প্ৰথা আৰু সমাজ
মানুহ সামাজিক জীৱ হিচাপে সমাজৰ নিৰ্দিষ্ট কিছু নীতি নিয়মৰ বান্ধোনেৰে বান্ধ খুৱাই জীৱন পথ আগুৱাই নিয়ে,আমি সকলোৱে এক সুস্থ আৰু শৃংখল সামাজিক পৰিৱেশত থাকিব বিচাৰো; কিন্...
Comments
Post a Comment