Luitor Par

মূৰ্চা যোৱা কুসুম  বিয়পে ছঁয়াময়া সুবাসে মদিৰ-নয়ন যুৰিত  চিনাকি ছাঁ এটি ভাঁহে  কলাত্মক মনটোৱে  আবিৰৰ আল্পনা আঁকে নাঙেলি গীতৰ সুৰস সুৰটিতে  আহঁতৰ ছাঁত, মধ্যাহ্ন সূৰুয নামে  মনৰ ব্যাকুল ব'হাগী ধুমুহায়  আশাবোৰ তচনচ কৰে  ক্ষিপ্ৰ উশাহবোৰ ক্ৰমশঃ... ক্লান্তিৰ পথত খোজকাঢ়ে  তুমি নাই বুলিয়েই  গৰজিলে সৰগে পাহৰাৰ আঁখৰা  কৰিও বাৰে বাৰে  পাহৰিব নোৱাৰে  সহিবও নোৱাৰে  যন্ত্ৰনা প্ৰেমৰে !     খন্দকাৰ জাহাঙ্গীৰ আলম

প্ৰেমেব় কিব়া লাগে যদি গায় আকুল বেথায় খুলে খুলে খায় তুমি বেহায়া মনটাব়ে বুজাবে কেমন কব়ে বাব়ে বাব়ে প্ৰেমেব় পিছন যায় প্ৰেমেব় কিব়া লাগে যদি গায় আকুল বেথায় খুলে খুলে খায় ভোলা মন বুজেনাব়ে ঘূব়ে ফিব়ে তাব় ই টানে জোব়ে জোব়ে প্ৰেমেব় গান গা প্ৰেমেব় কিব়া লাগে যদি গায় আকুল বেথায় খুলে খুলে খায় মন পাখি যায় হাব়িয়ে বাসাবাড়ি সব ৰাখে ভুলিয়ে মনে প্ৰাণে তাহাকেই চায় প্ৰেমেব় কিব়া লাগে যদি গায় আকুল বেথায় খুলে খুলে খায়          খন্দকাব় জাহাঙ্গীব় আলম

বেহায়া ফাল্গুনেৰ দক্ষিণা বাতাসে গাছ-পালা দেখ উলংগ হয়ে উঠেছে ৰক্ত পলাশ শিমুল দেখে বিহংগম কেমন উন্মাদ হয়ে গেছে নদী তীৰে বালুকা চমকে নীলাভ আকাশ দেখ কিভাবে ধূসৰ হয়েছে     ...

সোহাগী তোমাব় মায়ায়, তোমাব় ছায়ায় বাচতে চেয়েছিলাম জীবন ভব় তবে এ দূব়গামী পথে কেন আজ বেদনায় পোব়ে অন্তব় যদি তুমি তাকাতে এই চোখযুগলে যদি তুমি বসতে এই মনে, আকুলে যদি তুমি ...

১. ক্ষুধিতা আইৰ খৰাং স্তনযুগল পৃথিৱীয়ে কেতিয়াবাই চেপি উলিয়াইছে গাখীৰৰ শেষ টোপাল ২. একচিত্ত আত্মাৰ বিননি ভোকৰ তাড়নাত লেবেজান এদল পুষ্টিহীন শিশু আৰু সিহঁত পৃথিৱীৰ বোজা ৩. অকাল সৰা কুঁহিপাত প্ৰকৃতিৰ হৃদয়স্পৰ্শী নিয়ম জন্ম, জীৱন, মৃত্যু- অতি-সাধাৰণ ৪. মৰুৰ বুকুত ক্ষুধাৰ গৰ্জন ফালিব নোৱাৰে ধৰাৰ আকাশ নিগৰিতও নহয় পাষাণ পৃথিৱীৰ চকুলো ৫.         ভোকৰ প্ৰতীক অব্যক্ত নহয় -মলিন মূখ, জীৰ্ণ চেহেৰা আৰু পিঠিত লাগি থকা পেটটো ৬. ভোক! কেউদিশে অহৰ্নিশে  গুজৰি গুমৰি বিচাৰি ফুৰে ভোকাতুৰক -আৰু টকায় ধনীক          খন্দকাৰ জাহাঙ্গীৰ আলম

দুর্ভিক্ষে ভিতৰ কালা আমাগো জীবন, পৰিকল্পনায় গড়ি অস্থায়ী ভোজন। ক্ষুধাৰ বিকালে মন মিলাইয়া মন্দিৰ মছজিদে তাকাই, চইলা আহো দিনেৰ প্ৰহৰে ভোজন কৰি সবাই। কষ্টেৰ সন্ধ্যায়...